ویریس اَ خِو روله جُن

هم نور چشیامی هم نفس سینه         ده داغ دیدنت دلم غمگینه

نل بمونم چش  انتظارت                     مه دوست دارم بمونم یارت

وقتی که لویات و حرف میکی واز         بلبل و شوقشو میا و پرواز

مه چی اشکفت تاریکی که چوله       تو دلوازی، تو گپی، تو هماری

ای دریغا! آن گذرگاههای سخت ایل کو!      بارش باران و کوچ جمعی فامیل کو!

کو شجاعت کو به هم پیوستگی؟             کو نشانی زان همه همبستگی؟

تا که من افتم به یاد «ایل» و «مال»           می زند بر راه عقلم این سوال

مردمات ایلیاتی مرده اند                          یا که «ایلم» را از اینجا برده اند

برار پشت برار هه چی ستونه       **    روز تنگ و روز خوش چو پشت شونه

برار پشت برار چی شنگ قطاره     **     دلم سی برار هه بی قراره

 هم دوسم، هم برارم، هم کس و کارم    **     هر دمی هر ساعتی سیت بی قرارم

هر دمی هر ساعتی جونم فدات با        **       دش بیشتر چیه نارم، که خاک ات با